Η απώλεια ακοής (βαρηκοΐα) στις διάφορες μορφές της αποτελεί μια εξαιρετικά συνηθισμένη διαταραχή, καθώς ένας στους τρεις ανθρώπους ηλικίας άνω των 60 ετών έχει μειωμένη ακοή.
Ωστόσο, οι περισσότεροι πάσχοντες περιμένουν κατά μέσο όρο 5 έως 15 χρόνια πριν απευθυνθούν σε ειδικό, αψηφώντας τις βαθιές σωματικές, ψυχολογικές, επαγγελματικές και κοινωνικές συνέπειες.
Έτσι, η απώλεια ακοής οδηγεί σε αδυναμία επικοινωνίας, που γεννά με τη σειρά της αισθήματα ντροπής, αποφυγή κοινωνικών συναθροίσεων, κοινωνική απομόνωση, μοναξιά και, τελικά, ταχύτερη έκπτωση των νοητικών λειτουργιών και ακόμη και πρώιμη άνοια ή κατάθλιψη.
Εξάλλου, συχνά τίθεται και θέμα ασφάλειας, ειδικά σε αυτούς που μένουν μόνοι, λόγω αδυναμίας χρήσης τηλεφώνου, ακόμη και σε επείγουσα ανάγκη.
Το χειρότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι η βαρηκοΐα αυτή και οι επιπτώσεις της αντιμετωπίζονται και εύκολα και πλήρως με τη χρήση βοηθημάτων ακοής (ακουστικό βαρηκοίας), εφόσον η πρεσβυακοία διαγνωσθεί έγκαιρα.
Ο πλήρης ακοολογικός έλεγχος που θα περιλάβει την ωτομικροσκόπηση, τον τυμπανογραφικό έλεγχο, το ακοομετρικό διάγραμμα, τον απεικονιστικό έλεγχο κλπ θα επιτρέψει την πολύπλευρη μελέτη του προβλήματος και θα αναδείξει τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης.
Ομοίως η ειδικότερη διερεύνηση του νευροωτολογικού ιστορικού συγκεκριμένα (ιστορικό ιλίγγων, ιστορικό απώλειας ακοής, ωτολογικές φλεγμονές, χειρουργικές επεμβάσεις κ.λπ.), και η πλήρης κλινική εξέταση με ωτομικροσκόπηση, και πλήρη νευροωτολογικό έλεγχο με κλινική εξέταση του περιφερικού αιθουσαίου, τονική και ομιλητική ακοομετρία, ακοομετρία αντίστασης κ.λπ., καθώς και απεικονιστικές (συνήθως μαγνητική τομογραφία και triplex των καρωτίδων αρτηριών) ή εργαστηριακές εξετάσεις (αιματολογικές, βιοχημικός και ορμονολογικός έλεγχος), όταν χρειάζεται, είναι απαραίτητη και στην διερεύνηση των εμβοών.
Ο Δρ Σαράντης Μπλιόσκας διαθέτει στο ιατρείο του τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό που απαιτείται για το σύνολο του απαραίτητου νευροωτολογικού ελέγχου σε περιστατικά εμβοών, ενώ η νευροωτολογία αποτέλεσε και το πεδίο της εξειδίκευσής του στα πλαίσια της Διδακτορικής του Διατριβής, ως Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.